Όταν ακολουθείς μέχρις εσχάτων, αδιαφορώντας για το αν θ' αφήσεις τα κόκκαλά σου στη διαδρομή, όταν έχεις απαλλαγεί εντελώς από την προσωπική σου βούληση... Τότε μπορείς να γεννιέσαι και να πεθαίνεις πολλές φορές, να είσαι ταυτόχρονα ένας και πολλοί, να κινείσαι ταυτόχρονα στη φαντασία και στην πραγματικότητα. Τότε ο κόσμος γίνεται τέχνη και η τέχνη κόσμος.