«Αυτό το μενταγιόν ανήκε στη μητέρα μου. Το φορούσε πάντα στον λαιμό της, μέχρι που της το πήρε ο δολοφόνος της...» Αυτά τα λόγια ψέλλισε ο Οδυσσέας Γιαβρόγλου αντικρίζοντας, ανάμεσα στα υπόλοιπα κλοπιμαία που κατέληξαν στη ΓΑΔΑ μετά τη σύλληψη ενός κακοποιού, το κόσμημα που ήταν δεμένο άρρηκτα με τις παιδικές του αναμνήσεις. Η ομολογία του συλληφθέντα στρέφει τις υποψίες στον γνωστό για την αντιδικτατορική του δράση βουλευτή Αντίνοο Σαρακηνιώτη, τον οποίον ο Οδυσσέας κατηγορεί ως δολοφόνο της μητέρας του. Όταν όμως ο Σαρακηνιώτης βρίσκεται δολοφονημένος, όλα τα στοιχεία καταδεικνύουν εκείνον ως ένοχο οδηγώντας στη σύλληψή του.

Ένας φόνος που παραμένει ανεξιχνίαστος μια γυναίκα που, αφού βίωσε τις απάνθρωπες συνθήκες ζωής ως εξόριστη στη Γυάρο, κατέληξε έγκλειστη στο ψυχιατρείο ένας ήρωας της αντίστασης κατά των Συνταγματαρχών, το άψυχο σώμα του οποίου πετάχτηκε συμβολικά έξω από το κτίριο όπου άλλοτε στεγαζόταν η Ασφάλεια…

Ο Μάνος Βαρσάμης και η Έλσα Γληνού αναλαμβάνουν να ανακαλύψουν την αλήθεια και να απαλλάξουν τον φίλο τους από την κατηγορία του φόνου. Για να τα καταφέρουν, πρέπει να σκάψουν βαθιά στα σκοτεινά χρόνια της Επταετίας και να ρίξουν φως σε μια περίπλοκη υπόθεση, που θα στοιχίσει τη ζωή πολλών ανθρώπων.