Μέσα σε αυτό το λεύκωμα μνήμης καταγράφω με απέραντη αγάπη και τρυφερότητα τη ζωή μου δίπλα στον ακριβό μου πατέρα, τον Γρηγόρη, τον δικό σας Μπιθικώτση.

Αγγίζω με σεβασμό τις στιγμές μας, έτσι όπως τις βίωσα, άλλοτε μέσα από τα παιδικά μου μάτια και άλλοτε μέσα από τα μάτια της εφηβείας αλλά και της ωριμότητας.

Θυμάμαι το χρονολόγιο του φωτεινού έργου του, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκαν και πρωτοπαρουσιάστηκαν οι συνθέσεις του, καθώς και οι συνθέσεις των μεγάλων ποιητών και συνθετών μας, τις οποίες ταξίδεψε με τη φωνή του στην αθανασία. Το πόνημα διανθίζεται με ανέκδοτο φωτογραφικό υλικό από το προσωπικό μου αρχείο, με καταχωρήσεις στον τύπο από το 1963 έως και το 2005 και με ιστορικά ντοκουμέντα που σκιαγραφούν την ελληνική κοινωνία, χρήσιμα για τον αναγνώστη και τον ερευνητή.

Μέσα από την άγρυπνη καρδιά της μάνας μου, της Θεοκλείας, της πρώτης συντρόφου της ζωής του, των αδελφών του και των φίλων του, καθώς και των ανυπέρβλητων συνθετών, ποιητών και κλασικών ερμηνευτών μας, καταθέτω χωρίς φειδώ από το άλφα έως το ωμέγα τη ζωή τους δίπλα του. Μέσα από τις μνήμες τους έρχονται στο φως τα άγνωστα για μας ενθυμήματά τους, τα αισθήματα και οι στοχασμοί τους. Ξαναβρίσκω τα λόγια που μου έλεγε! Τις αναμνήσεις μου, τις παραστάσεις της ψυχής του πίσω από τα φώτα, αυτές που δεν είδε και δεν χειροκρότησε κανείς. Παραστάσεις ψυχής που φτερούγισαν στους ουρανούς της ζωής που συμπορευτήκαμε.

Με μια βαθιά βουτιά στη ζωή της οικογένειάς μου, ανασύρω την ίδια τη ζωή μας από τον βυθό του παρελθόντος, γυρνώντας τον χρόνο πίσω και μετρώντας, κύμα το κύμα, τα ταξίδια του από το πρώτο ως το τελευταίο.

Αννα Μπιθικώτση