O 2ος τόμος, όπως και ο πρώτος, αποτελεί μια εισαγωγή στην ιστορία της σκηνοθεσίας και καλύπτει την περίοδο 1914-1940 που είναι από τις πιο γόνιμες και τις πιο σύνθετες που γνώρισε ποτέ το θέατρο. Tο εγχείρημα τώρα είναι πιο σύνθετο, πιο δύσκολο, με μια πολυπλοκότητα ανάλογη με εκείνη της ίδιας της ιστορίας, μιας πολιτικής ιστορίας μπερδεμένης, φορτωμένης με κρίσεις, εντάσεις, πολέμους και επαναστάσεις, αποτυχημένες ή «επιτυχημένες».

H συγγραφέας, προκειμένου να αποδώσει με κάποια καθαρότητα τις τόσες πολλές και τόσο διαφορετικές αναζητήσεις, προτίμησε να ασχοληθεί περισσότερο με τις πιο σημαντικές παραστάσεις παρά με τα μεγάλα ρεύματα, καθώς και να περιορίσει την έρευνά της στις κυριότερες ευρωπαϊκές χώρες.