ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝ MICHEL FOUCAULT

Πως καθορίζονται και επανακαθορίζονται τα όρια ανάμεσα στον κόσμο της λογικής και στον κόσμο της τρέλας;
Ποια υπήρξε η πορεία της ψυχικής νόσου και του ψυχικά ασθενή στον χρόνο;
Μέσα στο πλαίσιο ποιων ιστορικών συνθηκών ανεγέρθησαν ξαφνικά άσυλα και ιδρύματα εγκλεισμού στα οποία στοιβάχθηκαν όσοι/ες θεωρήθηκαν ''ψυχικά ασθενείς'' και εντός των οποίων εντοπίστηκαν και ταξινομήθηκαν συγκεκριμένες καταστάσεις και ανθρώπινες συμπεριφορές ως ''ψυχικές διαταραχές'';
Ποια υπήρξαν τα ιστορικά a priori που οδήγησαν στην κατηγοριοποίηση κάποιων ανθρώπων ως ''ψυχικά ασθενών'', στο στιγματισμό και την απομόνωση του ''διαφορετικού'' και στην απόπειρα επιβολής μιας, κοινωνικά ακίνδυνης και συνάμα επιθυμητής, ομοιομορφίας;
Πως φθάσαμε στην αντιμετώπιση των ψυχικά ασθενών με φοβία, επιφύλαξη και προκατάληψη και στην ταύτισή τους με τον '''Αλλο'';
Πως τελικά επιτελείται η συγκρότηση της επιστημονικής γνώσης και η παραγωγή του επιστημονικού λόγου στα εκάστοτε κοινωνικά μορφώματα;
Είναι, εν τέλει, δυνατόν να συλλογιστούμε την επιστημονική γνώση χωρίς ταυτόχρονα να λάβουμε υπ' όψιν τα εκάστοτε δίκτυα εξουσίας και ελέγχου;

Τα παραπάνω ερωτήματα βρίσκονται στο επίκεντρο της παρούσας μελέτης. Η απάντησή τους επιχειρείται μέσα από την παρουσίαση της ιστορικής πορείας της ψυχικής νόσου και της αντιμετώπισης των ψυχικά ασθενών από την κλασική Αρχαιότητα μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα.