ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η «αυτοβιογραφία», λογοτεχνικό είδος που ευδοκίμησε στα Επτάνησα (Ε. Μουτζάν-Μαρτινέγκου, Α. Λασκαράτος, Ε. Λούντζης, Ι. Ζαμπέλιος, Ι. Τσακασιάνος κλπ.) βρήκε στον Γρηγόριο Ξενόπουλο τον ιδανικό και πλήρη εκφραστή της. Δεν είναι μόνο η εξιστόρηση της προσωπικής και της οικογενειακής ζωής του συγγραφέα στη Ζάκυνθο και κατόπιν στην Αθήνα, αλλά η αποτύπωση και η αποτίμηση με την κριτική ματιά του και μέσα από βιωματικά γεγονότα, που έχουν ως άξονα το έργο του, της εποχής του, των ηθών και αντιλήψεών της, του πνευματικού της κόσμου, των άγνωστων περιστατικών της, των μεγάλων μορφών χώρου της δημοσιογραφίας (εφημερίδες και περιοδικά), του θεάτρου (θεατρικοί συγγραφείς, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, θεατρικοί επιχειρηματίες) της παιδικής και μη λογοτεχνίας, της καθημερινότητας όλων σχεδόν των μεγάλου βεληνεκούς και καθοριστικών για την πορεία του νεοελληνικού πολιτισμού προσώπων της εποχής του, τα οποία γνώρισε από κοντά ή και συνεργάστηκε.

Κυρίως όμως υλοποιεί την ομολογημένη στον τίτλο και στον πρόλογο επιθυμία του, να διαβαστεί η Αυτοβιογραφία του το ίδιο ευχάριστα, «όπως ακριβώς και τα μυθιστορήματά του», δηλαδή, από όλους.

Για την περίοδο από την κυκλοφορία της Αυτοβιογραφίας μέχρι τον θάνατό του, κυρίως για την καταστροφή της κατοικίας του στα Δεκεμβριανά, παρατίθεται ένα συμπλήρωμα βιογραφίας από τον ιστορικό και συγγραφέα Κ.Γ. Τσικνάκη.