Η ιδέα που αποτέλεσε την αφετηρία γι' αυτό το έργο, είναι μία εκδοχή ή επανεγγραφή της ιστορίας του Ιώβ η εκδοχή όμως ή επανεγγραφή κρατά απ' αυτήν την ιστορία την μία πλευρά της και ανατρέπει την άλλη: η μία πλευρά, εκείνη της Βίβλου, λέει ότι ο Ιώβ υπήρξε κάποιος στον οποίο ο Θεός έδωσε τα πάντα η άλλη, ότι κάποια στιγμή, για να τον δοκιμάσει, ή για κάποιον άλλο λόγο, του τα πήρε όλα πίσω, αφήνοντάς τον στην απόλυτη ένδεια, χωρίς να του γνωστοποιεί τους λόγους για τους οποίους τον οδήγησε σ' αυτήν.

Ο Νίλος Λάκμος, ο πατέρας της Ζάλης, είναι ένας Ιώβ σ' έναν κόσμο χωρίς Θεό, ή, ακριβέστερα, σ' έναν κόσμο όπως αυτός της Ζάλης, όπου την θέση του Θεού κατέχουν τρία απροσδιόριστης ταυτότητας πρόσωπα, χωρίς όνομα, με μοναδική ένδειξη του ποιοι είναι τα τρία πρώτα γράμματα της αλφαβήτου: A, Β, Γ.