Αριελ: Νεράιδες και ξωτικά χαριτωμένα, τραγουδήστε τους, μπερδέψτε τους, ζαλίστε τους... και αφήστε τους!
Κάτω απ’ τα βήματα του χρόνου Κάποτε όλα αυτά θα λιώσουν Πύργοι, παλάτια κι εξουσίες Απ’ τη φθορά δεν θα γλιτώσουν.
Είμαστε απ’ όνειρο φτιαγμένοι Περαστικές, είμαστε, εικόνες Το πνεύμα , η ψυχή μας μένει Να τραγουδάει μες στους αιώνες.
Γονζάλος: Τι υπέροχα πλάσματα ήταν αυτά! Σπάνια θα βρεις τέτοια ευγένεια στους ανθρώπους της γενιάς μας!