Ήρωες αντισυμβατικοί, σκοτεινοί, femmes fatales με αλλοιωμένες ταυτότητες, εμπλεκόμενες σε ερωτικά τρίγωνα. Γερμανίδες γιατροί-βασανίστριες των Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης δίπλα στον «’γγελο του θανάτου» Josef Mengele, εντεταλμένοι μυστικών υπηρεσιών, διώκτες των εγκληματιών Ναζί στα χνάρια του Simon Wiesenthal και απλοϊκοί Έλληνες ψαράδες αναμειγνύονται σε ζηλοτυπίες και πάθη που κρύβουν θανάσιμα μυστικά σε ένα νησί λουσμένο από το αιγαιοπελαγίτικο φως. Παράλληλα, μεταδίδεται από το ραδιόφωνο η συνταρακτική Δίκη του Adolf Eichmann.

Η Τελευταία παγίδα είναι το τρίτο σε χρονολογική σειρά από τα τρία ανέκδοτα θεατρικά έργα του λογοτέχνη και διπλωμάτη Αλέξανδρου Μάτσα. Γράφτηκε μέσα στη δεκαετία του 1960 στη γαλλική γλώσσα με τον πρωτότυπο τίτλο Le dernier pi?ge. Το 1969 εστάλη στον Βρετανό σκηνοθέτη Peter Brook για να παρασταθεί στο Θέατρο Aldwych. Εκείνη τη χρονική στιγμή το σχέδιο δεν ευοδώθηκε και λίγο αργότερα ο συγγραφέας απεβίωσε αιφνιδίως.

Το σπάνιας ιστορικής αξίας θεατρικό κείμενο που καθιστά τον Α. Μάτσα εκπρόσωπο του πολιτικού θεάτρου στην Ελλάδα θίγει τις θηριωδίες των Ναζί και το ζήτημα της μνήμης-λήθης που προβλημάτιζε τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος -θύτες και θύματα- ταλανίζοντας την ελληνική και παγκόσμια συνείδηση.