ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Διαπιστώνω ότι πολλά έχουν αλλάξει και αλλάζουν διαρκώς. Προσπαθώ να περιγράψω το υπέδαφος της τωρινής ψυχικής αναστάτωσης, την εισβολή μιας νεοπαγούς κυνικής στάσης μεταξύ των ανθρώπων, μεταξύ των θεσμών και των πολιτών κατά την τελευταία πενταετία και προσπαθώ να δείξω την ανάγκη ότι η Ψυχιατρική και κατά κάποιον τρόπο και η Ιατρική, οφείλει να επανασυνδεθεί με τις αρχές των ανθρωπιστικών επιστημών, την κοινωνική κατάσταση, την ηθική και προφανώς την ανθρωπιστική καινοτομία για να συναντήσει απαρτιωτικά την αποστολή της και να απαιτήσει την ισορροπία με την συμβολή της. Να επιβιώσουμε από τις απανωτές κρίσεις, να εστιάσουμε στα προβλήματα, να κατανοήσουμε την παθογένειά τους και να προτείνουμε τρόπους αντιμετώπισης.