ΔΟΚΙΜΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ

Ένα εξαιρετικό έργο ενός εξέχοντα μελετητή της λαογραφίας για την πολιτισμική πρακτική και γιατί οι άνθρωποι χρειάζονται την παράδοση.

Στο βιβλίο Η πρακτική της λαογραφίας: Δοκίμια για μια θεωρία της παράδοσης, ο συγγραφέας Simon J. Bronner χρησιμοποιεί θεωρίες της πολιτισμικής πρακτικής για να εξηγήσει την κοινωνική και ψυχολογική ανάγκη των ανθρώπων για την παράδοση στην καθημερινή ζωή.

Το να σκεφτόμαστε με την έννοια της πρακτικής, ειδικά στον ψηφιακό κόσμο, επιβάλλει επαναπροσδιορισμούς του λαϊκού πολιτισμού και έναν επαναπροσανατολισμό προς την ερμηνεία της καθημερινής ζωής. Περισσότερο από την επιτέλεση ή την αναπαράσταση στην κοινωνική θεωρία, η πρακτική συνδέει την τοπική κουλτούρα με τη δημώδη ιδέα ότι «έτσι κάνουμε τα πράγματα εδώ πέρα». Η πρακτική αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο αυτά τα πράγματα αναλύονται ως μέρος της θεωρίας, παρά χωριστά, ενθαρρύνοντας έτσι τη μελέτη τους. Η φράση «έτσι κάνουμε τα πράγματα εδώ πέρα» επικαλείται την κοινωνική βάση του «πράττειν στο πλαίσιο της πρακτικής ως πολιτισμική και οργανική.

Ο Bronner βασίζεται σε προηγούμενες μελέτες της παράδοσης σχετικά με τη δημιουργικότητα και παρουσιάζει μια επισκόπηση της θεωρίας της πρακτικής και των τρόπων με τους οποίους θα μπορούσε να εφαρμοστεί στις λαογραφικές σπουδές. Επιδεικνύοντας την εφαρμογή αυτής της θεωρίας στις λαογραφικές σπουδές, ο Bronner προσφέρει τέσσερις προκλητικές μελέτες περίπτωσης ψυχοπολιτισμικών νοημάτων που προκύπτουν από παραδοσιακά πλαίσια δράσης και αφορούν ζητήματα της εποχής μας: Τι αποκαλύπτουν οι αναφορές στον μπαμπούλα πώς συνδέονται οι πεποιθήσεις για τα «παιδιά-αγρίμια» με τους πυροβολισμούς σε σχολεία πώς ερμηνεύονται τα προσβλητικά συνθήματα των φιλάθλων και πώς εξηγείται η αρρενωπότητα σε αθυρόστομα τραγούδια. Στρέφοντας την ανάλυσή του προς τους αναλυτές της παράδοσης, ο Bronner χρησιμοποιεί τη θεωρία της πρακτικής για να αξιολογήσει τη συμβολή των λαογράφων στη διαμόρφωση αντιλήψεων για τις παραδοσιακοκεντρικές «λαϊκές κοινωνίες».