Οι παραδοσιακοί μηχανισμοί εκπροσώπησης (πολιτικές ψήφοι, συνδικαλιστική δυνατότητα, μαζικές συγκεντρώσεις) δεν επαρκούν για να βγάλουν από τη σιωπή τις κυριαρχούμενες κοινωνικές ομάδες. Οι μη προνομιούχες κοινωνικές ομάδες, που έχουν απορριφθεί από τις τοπικές κοινότητες, που έχουν λησμονηθεί και έχουν περιφρονηθεί, οφείλουν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, να καταστούν δρώντα πρόσωπα της αλλαγής και να αποτελέσουν μέρος της διαδικασίας απελευθέρωσής τους, ενώ είναι απαραίτητο να μελετηθούν οι συνθήκες που μπορούν να συμβάλλουν στη δημιουργία ενός συλλογικού δρώντος προσώπου με επιρροή.

Η προσοχή των ερευνητών εστιάζεται στην κοινωνιολογική παρέμβαση και την έρευνα-δράση, με στόχο την καλύτερη κατανόηση του κοινωνικού κόσμου που μας περιβάλλει, καθώς και τη βελτίωση των πρακτικών. Πρόκειται για προσεγγίσεις, οι οποίες μέσα από τα θεωρητικά τους θεμέλια και τους ιδεολογικούς τους προσανατολισμούς, απομακρύνονται από έναν περισσότερο παραδοσιακό τρόπο σκέψης και διεξαγωγής της έρευνας, αναδεικνύοντας τη συμμετοχή των διαφόρων εμπλεκομένων δρώντων προσώπων στις διαδικασίες της έρευνας. Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην κατανόηση και την απελευθέρωση του υποκειμένου, στην οικοδόμηση του δρώντος προσώπου, στην παραγωγή μιας αλλαγής, στη συνοικοδόμηση των γνώσεων μεταξύ δρώντων προσώπων και ερευνητών, στοχεύοντας έτσι στη βελτίωση των προβληματικών καταστάσεων, με απώτερο σκοπό τον κοινωνικό μετασχηματισμό.