ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Τι συμβαίνει όταν η ζωή σταματά ξαφνικά στα τριάντα εφτά; Τι γίνεται όταν η γλώσσα, ως μέσο αντίληψης του εξωτερικού κόσμου και της σχέσης με τον εαυτό μας, καταρρέει; Τι μένει άραγε από έναν άνθρωπο όταν χάνει τη γλώσσα και τη σκέψη του;

Η Γεωργία, ψυχολόγος, βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που άλλαξε τα πάντα. Μέσα σε μια στιγμή, η καθημερινότητα, τα σχέδια και τα όνειρά της διακόπηκαν απότομα. Η ημιπληγία έγινε η αφετηρία ενός επίπονου και συνάμα ελπιδοφόρου ταξιδιού. «Είναι εύκολο να καθηλωθείς από ένα τραυματικό γεγονός και να σε σβήνει αργά αργά μέχρι που τελικά να πάρει τη θέση σου. Η αλήθεια είναι πως είναι το τραύμα αυτό που μου έχει ανοίξει δρόμους που ποτέ δεν είχα φανταστεί». Ακολουθούμε τη διαδρομή της από τον αγώνα για την επιβίωση και την αποκατάσταση μέχρι τη δύσκολη αλλά βαθιά λυτρωτική διαδικασία της ψυχολογικής ανασυγκρότησης. Το εγκεφαλικό έγινε μια τομή που την ανάγκασε να ξαναδεί τον εαυτό της, τις σχέσεις της, τη ζωή.

Δεκατρία χρόνια μετά, η Γεωργία έχει επιστρέψει στη δουλειά της, πλήρως λειτουργική, βοηθώντας παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και αυτισμό. Μέσα από την προσωπική της εμπειρία δίνει φωνή στη δύναμη της ανθεκτικότητας, στη σημασία της πίστης και της υπομονής, στην αξία της ευγνωμοσύνης για την κάθε μέρα.

Ένα βιβλίο βαθιά ανθρώπινο, γεμάτο συγκίνηση και αισιοδοξία. Μια ιστορία που δείχνει πως ακόμα και μετά από την πιο σκληρή δοκιμασία υπάρχει φως και ελπίδα.