Το έργο «Η δικαιοδοσία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου» έχει ως αντικείμενο τις προϋποθέσεις άσκησης της δικαιοδοσίας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Πολύ συχνά η κριτική που ασκείται στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) γίνεται από τη σκοπιά όσων αντιτίθενται στο Καταστατικό του, επειδή υποστηρίζουν λ.χ. ότι συγκεκριμένες διατάξεις του παραβιάζουν την αρχή της εθνικής κυριαρχίας ή αντίκεινται στο διεθνές εθιμικό δίκαιο. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν πολλοί νομικοί που υπερασπίζονται το Δικαστήριο επειδή πιστεύουν στις αρχές και τις αξίες που έχουν αποτυπωθεί στο Καταστατικό του.

Το παρόν βιβλίο επιχειρεί να σταθεί στη μέση αυτού του διαλόγου εξετάζοντας κριτικά την εφαρμογή του Καταστατικού του Δικαστηρίου «εκ των έσω», ιδιαίτερα όσον αφορά το ευρύ θέμα της άσκησης της δικαιοδοσίας του. Έτσι, επιχειρεί να εξετάσει, παραδείγματος χάριν, όχι μόνο το αν η αρχή της συμπληρωματικότητας είναι νομικά ορθή αλλά κυρίως το αν τελικά αυτή εφαρμόζεται σύμφωνα με το πνεύμα και τη βούληση του ιστορικού διεθνούς νομοθέτη που τη θέσπισε τον Ιούλιο του 1998 στο Συνέδριο της Ρώμης.

Η «εκ των έσω» κριτική-ολιστική ανάλυση οδηγεί σε ενδιαφέροντα και πρωτότυπα συμπεράσματα ενδεικτικά όσον αφορά τη θεμελιώδη αρχή της συμπληρωματικότητας, την έννοια του κράτους στο διεθνές ποινικό δίκαιο (υπόθεση Παλαιστίνης), την οριοθέτηση των θεμελιωδών εγκλημάτων (δηλαδή της γενοκτονίας, των εγκλημάτων πολέμου, των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και του εγκλήματος της επίθεσης), τις ασυλίες, το ζήτημα της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου σε αμφισβητούμενα ή κατεχόμενα εδάφη (π.χ. Βόρεια Κύπρος), καθώς και την περίπτωση μια ελληνική υπόθεση να αποτελέσει αντικείμενο εξέτασης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.

Είναι η πρώτη φορά στην ευάριθμη ελληνική βιβλιογραφία για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο που μια μελέτη, όπως η παρούσα, επιχειρεί να εξετάσει το εύρος και το βάθος των ανακυπτόντων θεμάτων γύρω από τις προϋποθέσεις άσκησης της δικαιοδοσίας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, τη φύση των διεθνών εγκλημάτων στις διάφορες κατηγορίες τους, τις ασυλίες και την αρχή της συμπληρωματικότητας, λαμβάνοντας με ουσιαστικό τρόπο υπόψη της και συναξιολογώντας τον «πανταχού παρόντα» παράγοντα της διεθνούς πολιτικής, τα σύγχρονα ιστορικά δεδομένα αλλά και στοιχεία που συχνά παραγνωρίζονται ή αγνοούνται, όπως η ανάλυση εσωτερικών εγκυκλίων της εισαγγελίας του ΔΠΔ. Το έργο συμπληρώνεται με πλούσια βιβλιογραφία, αρθρογραφία και παράθεση πηγών καθώς και αλφαβητικό ευρετήριο.