Η Μαρίκα και ο Παύλος γεννήθηκαν την περίοδο του Μεσοπολέμου στην Παλαιστίνη από Έλληνα πατέρα και Λιβανέζα μητέρα. Ξένοι και φοβισμένοι σε περιβάλλον με συνεχείς εχθροπραξίες, φεύγουν για την Αθήνα.
Η Μαρίκα στην προσφυγούπολη της Ν. Σμύρνης βιάζεται από φίλο του αδελφού της, ο οποίος είναι μπλεγμένος με τον υπόκοσμο της Αθήνας.
Επιστρέφουν στην Παλαιστίνη, όπου ο Παύλος συνεχίζει την παραβατική του δράση συνεργαζόμενος με μυστικές υπηρεσίες στον εμφύλιο πόλεμο του Λιβάνου μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων.
Η Μαρίκα δεν ξαναβλέπει το παιδί που γέννησε. Απελπισμένη κάνει έκλυτη ζωή, αλλάζοντας εραστές, συντρόφους και τόπους διαμονής. Γνωρίζει την αγάπη και τη συμπόνια μόνο από τη μουσουλμάνα Αΐσα.

Η auntie Μαρίκα, όπως την αποκαλούσαν οι ανιψιές της, δεν σταματά να αναζητά το παιδί της και η μουσουλμάνα Αΐσα να αγωνίζεται για το δικαίωμα στη ζωή των δικών της παιδιών. Πού και πώς θα τους βρει όμως το τέλος του εμφυλίου πολέμου.