...η ιστορία της Ελλάδας, κατά τη διάρκεια είκοσι αιώνων ξένων κατακτήσεων, παρουσιάζει τον υποβιβασμό και τις συμφορές ενός έθνους που έζησε το ανώτατο όριο πολιτισμού στον αρχαίο κόσμο, του οποίου εντούτοις, δεν εξαλείφτηκαν ούτε ο εθνικός του χαρακτήρας αλλά ούτε οι εθνικές του φιλοδοξίες. Αυτό και θα προσπαθήσουμε να αποδείξουμε, διατρέχοντας εν τάχει μερικά γεγονότα ορόσημα από το 337 μέχρι το 1453, όπου με τόσο γλαφυρό τρόπο σηματοδοτεί ο Στέφαν Τσβάιχ την πτώση της Κωνσταντινούπολης, από το 1453 μέχρι τα χρόνια της Βαλκανικής Επανάστασης του 1821, γνωστή στην επίσημη ιστορία ως Ελληνική Επανάσταση, αναφερόμενοι σε ένα διήγημα εκείνης της εποχής του Πούσκιν, ο οποίος, σημειωτέον, είχε Ελληνίδα μητέρα. Και θα τελειώσουμε την αναφορά μας στα τέλη του 19ου αιώνα, όπως θέτει το ελληνικό θέμα στο ημερολόγιο του ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι.