62 κατηγορηματικές και ολιγόλεξες απαντήσεις στο ερώτημα «Γιατί γράφω ποίηση», 62 καταφατικά και σύντομα «επειδή», επειδή υπάρχουν τόσοι αντίστοιχοι λόγοι ο Χάρης Βλαβιανός να συνεχίσει να γράφει ποίηση. Μέσα από αυτές τις απαντήσεις, ποιητικά και συνάμα δοκιμιακά credo, το βιβλίο γίνεται μια απολογία ζωής και ποίησης, ή μια υπεράσπιση της ποίησης, χάρη στην ποίηση και χάρη στην, άρρηκτα δεμένη μαζί της, ζωή. Γι' αυτό οι απαντήσεις στο ερώτημα «Γιατί γράφω ποίηση» αντλούνται ισομερώς από την ίδια την ποίηση, από τον βαθιά εδραιωμένο δεσμό του Βλαβιανού με την ποιητική τέχνη, την ελληνική και την ξένη (τον Σολωμό, τον Σικελιανό, τον Μαλλαρμέ, τον Γέητς, τον Γουίλλιαμς, τον Σαίξπηρ, την Ντίκινσον, τον Αναγνωστάκη, τον Πάουντ, τον Έλιοτ, τον Ελύτη, τον Στήβενς, τον 'Ασμπερυ, τον Εμπειρίκο, τον Ώντεν κ.α.), και από τη ζωή του (από τα παιδικά του χρόνια μέχρι τη σχέση με τα δικά του παιδιά), αξεδιάλυτα συνδεδεμένη με την ποίηση.

Γιατί ο αναγνώστης να διαβάσει αυτό το βιβλίο; Επειδή ο καθένας και η καθεμία από εμάς εξακολουθούμε να έχουμε ανάγκη την ποίηση -είτε τη γράφουμε είτε την διαβάζουμε-, όσο και η ποίηση έχει ανάγκη εμάς. Ή, με τα λόγια του Βλαβιανού: «Επειδή ο Χέρμπερτ, περισσότερο και από τον Μίλος, μου έδειξε τι σημαίνει ‘εύθραυστη ανθρώπινη επικράτεια’».