ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ

Το ανά χείρας βιβλίο περιλαμβάνει την πρώτη -διεθνώς- σταχυολόγηση των θέσεων του Νίτσε για τη Φιλολογία (και τους θεράποντές της). Η Φιλολογία στην περίπτωση αυτή νοείται ως δυνατότητα και ως πραγματικότητα. Ενσωματώνονται δηλαδή οι θεωρητικές αρχές του Νίτσε για την επιστήμη -τη μοναδική επιστήμη- που σπούδασε αλλά και το πώς έβλεπε τη Φιλολογία και τους φιλολόγους του καιρού του. Η επιλογή των αποσπασμάτων και των αφορισμών έγινε από ένα μεγάλο εύρος έργων του που εκτείνεται σε όλη την παραγωγική εικοσαετία του: από μία επιστολή στον φίλο και συμφοιτητή του Πάουλ Ντόυσεν του 1868, όταν ο Νίτσε ήταν είκοσι τεσσάρων ετών, ως το Ecce homo του 1888, τελευταίας χρονιάς πριν από την πνευματική του κατάρρευση.

Κατανόηση της Αρχαιότητας και κριτική της Νεωτερικότητας παραμένουν αδιαχώριστα αιτήματα στη σκέψη του Νίτσε ως το τέλος του συνειδητού βίου του. Η Φιλολογία δεν είναι απλώς η επιστήμη που σπούδασε στα νιάτα του αλλά ερμηνευτικός μοχλός όλης της δικής του κοσμοθεώρησης και πολιτισμικής κριτικής. Δεν εγκατέλειψε τη Φιλολογία για να μεταστραφεί στη Φιλοσοφία - η φιλοσοφία του ήταν εξέλιξη της φιλολογίας του.