Αντικείμενο της παρούσας μελέτης αποτελεί η ανάλυση του πώς η κατάρτιση του εθνικού προϋπολογισμού επηρεάζεται από το ισχύον σήμερα θεσμικό πλαίσιο των κανόνων, μηχανισμών και διαδικασιών που διαμορφώνουν την οικονομική διακυβέρνηση στην Ένωση, τι σημαίνει αυτό για τη σχετική αρμοδιότητα και πώς τα κράτη μέλη ενσωματώνουν και εναρμονίζονται με τις Ενωσιακές απαιτήσεις.

Η μελέτη αποτελείται από εννέα κεφάλαια. Στο πρώτο αναλύεται η εγκαθίδρυση της Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής (ΟΝΕ) και η θεμελιώδης επιλογή να παραμείνει ο εθνικός προϋπολογισμός αρμοδιότητα των κρατών μελών. Στο δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζεται η έννοια του κρατικού προϋπολογισμού, η σημασία, ο σκοπός και η λειτουργία του θεσμού για τα κράτη. Αντίστοιχα, στο τρίτο προσεγγίζεται η λειτουργία του προϋπολογισμού της ΕΕ και οι γενικές αρχές που διέπουν την κατάρτισή του. Ακολουθεί το τέταρτο κεφάλαιο στο οποίο αναλύεται ο συντονισμός των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών και η έννοια της πολυμερούς εποπτείας και παρουσιάζονται οι διατάξεις του πρωτογενούς και του παράγωγου δικαίου της Ένωσης σχετικά με τη δημοσιονομική πειθαρχία. Το πέμπτο κεφάλαιο πραγματεύεται την κρίση χρέους και την ενίσχυση των κανόνων της πολυμερούς εποπτείας. Ακολουθεί η ανάλυση της δέσμης των δύο νομοθετικών μέτρων σε επίπεδο Ένωσης και των λόγων που την επέβαλαν και επιχειρείται μια αποτίμηση των μέτρων αυτών. Στο έβδομο κεφάλαιο παρουσιάζεται και αξιολογείται το Δημοσιονομικό Σύμφωνο και η υποχρέωση που πηγάζει από αυτό σχετικά με τους εθνικούς προϋπολογισμούς, ενώ, ακολούθως, παρουσιάζεται η προβληματική σχετικά με την εθνική κυριαρχία και τις ενωσιακές δεσμεύσεις που προκύπτουν από τα νέα μέτρα όσον αφορά στην κατάρτιση του εθνικού προϋπολογισμού.

Τέλος, επιχειρείται η κωδικοποίηση των προτάσεων που έχουν διατυπωθεί σχετικά με το επόμενο βήμα προς τη δημοσιονομική Ένωση.