Όμως, άλλο η Ποίηση -και το κάθε ποίημα με τη δική του αυτονομία- κι άλλο η δραματουργία που προϋποθέτει μια ιστορία, ένα θέμα που ο αναγνώστης-θεατής θα παρακολουθεί την αφήγησή του απ' την αρχή έως το -όποιο-λυτρωτικό τέλος. Τελικά, εύρηκα ως θέμα κάτι που δεν υπάρχει ούτε καν ως αναφορά στο συνολικό έργο της Αγγελικής Ελευθερίου.

Στην Εμμονή η ιστορία είναι απλή, αλλά συμβολική. Μια Γυναίκα φαντασιώνεται πως είναι Ηθοποιός και παίζει την Κλυταιμνήστρα, θέλοντας να εκδικηθεί τον ’ντρα-κατακτητή και σφαγέα απ΄τα αρχαία χρόνια έως σήμερα. Κι αυτό το τολμάει στα «διαλείμματα» της Ιστορίας-παράστασης.