Όσο αυτονόητη κι αν είναι μια αγάπη, κάποτε ζητά να ερμηνευτεί. Όσο μακρινό κι αν μοιάζει το παρελθόν έχει τον τρόπο να δείξει στο παρόν τη δύναμή του. Ένα αόρατο χέρι παίρνει τον Μιχάλη Απόκη απ' τη Νέα Υόρκη του 2000 και τον φέρνει στην Αθήνα. Κι ύστερα, το ρολόι του χρόνου γυρίζει πίσω, στην ιταλοκρατούμενη Δωδεκάνησο, κι έκτοτε ακολουθεί τον Στέφανο, έναν ιδιόρρυθμο πατριώτη, έναν αριστοτέχνη εραστή. Ένα γοητευτικό επαναστάτη που περιφρονεί το θάνατο και τα δάκρυα των γυναικών.

Ο Μιχάλης κρατά στα χέρια του κιτρινισμένα χειρόγραφα για μια ζωή που έμοιαζε με του πατέρα του. Ερωτικές επιστολές, γραμμένες με περισσή αγάπη και έκδηλη λαχτάρα, προσωπικές αφηγήσεις για μια άλλη εποχή. Ένας ξεχασμένος αιώνας ζωντανεύει...

Όσα δεν του είχε πει ποτέ για να τον φέρει πίσω, ήταν τώρα μπροστά του. Η κληρονομιά του, ο λόγος της επιστροφής του. Κι όλα αυτά γιατί; Για να ερμηνευτεί μια αγάπη αυτονόητη.