Ο ήρωας του Αναρχικού είναι σαν τους περισσότερους ήρωες του Conrad• σπαρακτικός, αν και αντι-ηρωικός, κινείται μεταξύ συγκατάβασης και αποδοχής της κατάστασής του, βαθιά υπαρξιακός, συγκρατημένος στις εκδηλώσεις, αλλά με εμφανή την αίσθηση του δικαίου. Η στωικότητά του συγκλονίζει καθώς συνοψίζει σε μια φράση τα δεινά του: «Il ne faut pas beaucoup pour perdre un home (δεν χρειάζονται πολλά για να χαθεί ένας άνθρωπος)», κάνοντας ταυτόχρονα με την αφήγησή του ένα γενικότερο σχόλιο για την αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό, μέσα στο πλαίσιο ενός κόσμου κατακερματισμένου και χωρίς τη συνείδηση της ηθικής, ενώ εξερευνά την ανθρώπινη ψυχή καταδεικνύοντας την ικανότητα των ανθρώπων να επιδίδονται σε πράξεις απίστευτης σκληρότητας και απρόσμενης ευαισθησίας με την ίδια ευκολία. Επιπρόσθετα, αναγνωρίζουμε έναν ήρωα πέρα από εθνικά όρια, όπως και σε όλο το βιβλίο οι εθνικότητες και οι κουλτούρες τους είναι ασαφείς, ένα μοτίβο που λειτουργεί ως αποδοχή της παγκόσμιας ετερογένειας.