Γραμμένοι στα ατελείωτα βράδια ενός θυρωρείου στο κέντρο της πόλης, οι στίχοι αυτοί δεν κραυγάζουν - ψιθυρίζουν. Ανάμεσα σε ήχους πόρτας και σιωπές διαδρόμων, γεννήθηκε μια ποιητική συλλογή που διασχίζει τα εσωτερικά τοπία της ψυχής.

Εδώ, το βλέμμα δεν περιπλανιέται στον κόσμο γύρω, μα εισχωρεί στον κόσμο εντός. Κάθε ποίημα αποτελεί μια στάση ζωής. Κάθε στροφή, ένα βήμα στο αόρατο μονοπάτι της ύπαρξης. Είναι ένα ακόμη ταξίδι, όχι για να φτάσει κανείς κάπου, μα για να αισθανθεί τη διαδρομή...

Ένα βιβλίο για όσους ξαγρυπνούν. Για όσους άκουσαν έστω και μια φορά τη φωνή της σιωπής μέσα τους και δεν την αγνόησαν. Για εκείνους που, μέσα στη φθορά του κόσμου, κρατούν ακόμη μια σπίθα ελπίδας...