Από μικρή μέχρι και σήμερα, βλέπω στα όνειρά μου ότι πετάω. Η αίσθηση είναι υπέροχη.
Το ίδιο υπέροχη, όπως και όταν γράφω...
Λένε πως τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν.
Εγώ λέω: «Θα συνεχίσω να πετάω» αλλά και «θα μείνω» στον χώρο και στον χρόνο, με αυτή την ποιητική συλλογή που κρατάς στα χέρια σου.
Το ταξίδι τώρα αρχίζει.

Τόπος μου είναι εκείνο το σημείο,
όπου συνειδητά πέφτω και σηκώνομαι.
Είναι το μετέωρο σημείο,
όπου η ζωή και ο θάνατος έχουν την ίδια αξία.