Καθώς τα χρόνια περνούσαν, κατάλαβα ότι άλλο ένα απ τα πιο μεγάλα προβλήματα που απασχολούσαν τους μεγαλύτερους σπουδαστές μου ήταν η στενοχώρια. Μια μεγάλη πλειοψηφία απ τους σπουδαστές μου ήταν επιχειρηματίες - υπάλληλοι, πλασιέ, μηχανικοί, λογιστές: ένα σταυροδρόμι απ όλα τα επαγγέλματα και τα εμπόρια - κι οι περισσότεροί τους είχαν προβλήματα! Υπήρχαν όμως και γυναίκες στα μαθήματά μου - εμπορευόμενες γυναίκες αλλά και νοικοκυρές. Ωστόσο κι αυτές είχαν προβλήματα! Κατάλαβα λοιπόν ξεκάθαρα ότι αυτό που χρειαζόμουν ήταν ένα βιβλίο διδασκαλίας για το πώς να κατανικηθεί η στενοχώρια: γι αυτό και πάλι έψαξα να βρω ένα τέτοιο κείμενο. Πήγα στα μεγάλα βιβλιοπωλεία της 5ης Λεωφόρου στη Νέα Υόρκη και στ άλλα της 42ας Λεωφόρου κι ανακάλυψα προς μεγάλη μου κατάπληξη ότι υπήρχαν μόνο είκοσι δύο βιβλία σχετικά με τη "Στενοχώρια", ενώ απ την άλλη μεριά παρατήρησα ότι πάνω στο θέμα "Σκουλήκι" (Στ. Μ. Στο σημείο αυτό ο συγγραφέας μεταχειρίζεται δυο λέξεις που στον κατάλογο των βιβλίων θα βρίσκονταν κοντά-κοντά, μια και στα εγγλέζικα η στενοχώρια λέγεται "γουώρρυ" και το σκουλήκι "γουώρμ") υπήρχαν εκατόν ογδόντα εννιά βιβλία. Δηλαδή σχεδόν εννιά φορές περισσότερα βιβλία γραμμένα για τα σκουλήκια, απ όσα για τη στενοχώρια! Καταπληκτικό, έτσι δεν είναι; Και να σκεφτεί κανείς ότι η στενοχώρια είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο γένος!