Εκατόν είκοσι γυναίκες της σύγχρονης ελληνικής ποίησης και πεζογραφίας ενώνουν τις φωνές τους και χαρτογραφούν θραύσματα του γυναικείου βιώματος ως προς τη διαγενεακή καταπίεση και τις πολλαπλές μορφές της έμφυλης βίας - ενδοοικογενειακή, σεξουαλική, αποικιοκρατική και γενοκτονική, ρατσιστική. Με εφαλτήριο τις γυναικείες φιγούρες του Μύθου και της Ιστορίας, Εκατό και είκοσι φωνές, κραυγές διαμαρτυρίας, πραγματοποιούν ένα πολυδιάστατο ταξίδι σε όλους τους σταθμούς της γυναικείας πορείας. Απαλλαγμένες από τους πατριαρχικούς περιορισμούς, αντλούν το υλικό τους από τη γυναικεία σωματικότητα και τα αποσιωπημένα της γεγονότα και μιλούν ελεύθερα για τις συντριβές, τα τραύματα και τις αντιστάσεις μιας καθημερινότητας θεμελιωμένης στην καταπίεση και τον σεξισμό.

Τα ποιήματα και τα μικρά πεζά της συλλογής λειτουργούν ως μια προτεταμένη γροθιά, ένα ουρλιαχτό ενδυνάμωσης, μια αγκαλιά αλληλεγγύης: αφυπνίζουν, συγκινούν, ξεσηκώνουν και απλώνουν το χέρι σαν κάλεσμα σε όλες τις θηλυκότητες που θα φωνάξουν μαζί τους.

Οι ποιήτριες και πεζογράφοι του τόμου είναι μέλη του Δικτύου γυναικών συγγραφέων κατά της έμφυλης βίας και των γυναικοκτονιών «η φωνή της».