Συνεξετάζονται, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, παραδείγματα από την Τουρκία, τις ΗΠΑ, την πρώην Σοβιετική Ένωση, τη Φινλανδία, τη Λατινική Αμερική, προσφέροντας έτσι μια σφαιρική αντίληψη για τις συνθήκες δημιουργίας των σπουδών λαϊκού πολιτισμού, αλλά και τη σχέση τους με το εθνικό κράτος, με τα διάφορα πολιτικά κινήματα, καθώς και με τις συνθήκες που διαμορφώνει η παγκοσμιοποιημένη αγορά.

Στον πυρήνα του βιβλίου βρίσκεται ο αναστοχασμός και η συνειδητή προσπάθεια του συγγραφέα να προσεγγίσει τον λαϊκό πολιτισμό ως ένα σύνθετο φαινόμενο. Η απόσταση από τα γεγονότα αλλά και οι αλλαγές που συντελέστηκαν στην ελληνική κοινωνία κατά τη μεταπολεμική περίοδο διευκολύνουν την αποστασιοποίηση του λαογράφου από το ρόλο του «οιονεί υπερασπιστή» του δικαιώματος του εθνικού κράτους να αποδείξει τους δεσμούς του με την αρχαιότητα και τον επαναπροσδιορισμό της λαογραφίας, χωρίς, ασφαλώς, αυτή να εγκαταλείπει τον πρωταρχικό της χαρακτήρα.

Ένα βιβλίο που πορεύεται πέρα από στερεότυπα, που δεν εγκλωβίζει τη σκέψη, παρακινώντας τον αναγνώστη να μάθει, να προβληματιστεί και να διαμορφώσει τη δική του άποψη.