Το σύγγραμμα απευθύνεται σε προπτυχιακούς φοιτητές Τμημάτων Πολυτεχνικών Σχολών και Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων στα οποία διδάσκονται εισαγωγικά τοπογραφικά μαθήματα. Επιπλέον απευθύνεται σε επαγγελματίες Μηχανικούς όλων των ειδικοτήτων που επιθυμούν μια παρουσίαση των αρχών λειτουργίας των βασικών τοπογραφικών οργάνων μέτρησης και μεθόδων υπολογισμού, καθώς και σε επιστήμονες συγγενών γνωστικών περιοχών που αναζητούν μια πρώτη εισαγωγή στην επιστήμη και το αντικείμενο της Τοπογραφίας.

Προερχόμενος από μια διαφορετική ερευνητική περιοχή, όταν το 2001 ανέλαβα διδακτικά καθήκοντα στο Πολυτεχνείο του Βερολίνου με αντικείμενο την Τοπογραφία, ήρθα αντιμέτωπος, κατά τη διαδικασία προετοιμασίας του διδακτικού υλικού των σχετικών προπτυχιακών μαθημάτων, με κάποια βασικά ερωτήματα. Ορισμένα από αυτά, που αποτέλεσαν και σημείο εκκίνησης του παρόντος βιβλίου, ήταν τα εξής: Ποια είναι η μαθηματική διατύπωση των βασικών τοπογραφικών προβλημάτων; Ποια η σχέση των τοπογραφικών οργάνων μέτρησης με το φυσικό περιβάλλον των μετρήσεων και ποιό ρόλο παίζουν βασικά κατασκευαστικά χαρακτηριστικά των οργάνων στη σχέση αυτή; Πώς συνδέονται οι τοπογραφικές μετρήσεις πεδίου με το τελικό προϊόν μιας τοπογραφικής εργασίας, δηλαδή τη σύνταξη ενός τοπογραφικού χάρτη ή ενός τοπογραφικού διαγράμματος;

Προσπαθώντας να διατυπώσω κάποιες απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα και έχοντας ως οδηγό το υλικό που είχε συγκεντρωθεί από τις σχετικές παραδόσεις στο Βερολίνο και στη Θεσσαλονίκη ξεκίνησα τη συγγραφή του παρόντος. Η φιλοσοφία που διέπει το γράψιμο των κεφαλαίων και τον τρόπο παρουσίασης είναι να δοθεί έμφαση στις αρχές λειτουργίας των τοπογραφικών οργάνων μέτρησης και στη σύνδεσή τους με το φυσικό περιβάλλον των μετρήσεων. Για την κατανόηση του είδους της πληροφορίας που δίνεται από ένα τοπογραφικό διάγραμμα παρουσιάζονται επίσης κάποιοι βασικοί ορισμοί συστημάτων αναφοράς και συστημάτων συντεταγμένων καθώς και οι σχέσεις μετασχηματισμού που συνδέουν διαφορετικά συστήματα στο επίπεδο. Βασική έννοια που αποτελεί το συνδετικό κρίκο μεταξύ των επί μέρους κεφαλαίων είναι αυτή του οριζοντίου επιπέδου. Το οριζόντιο επίπεδο αποτελεί το επίπεδο αναφοράς για όλες τις μετρήσεις που λαμβάνονται από τα επί μέρους μετρητικά συστήματα στο πεδίο, ενώ ταυτόχρονα είναι και η επιφάνεια στην οποία αναφέρονται όλοι οι μαθηματικοί υπολογισμοί.