Τον πιο καλό μου φίλο τον λένε Δημήτρη. Εμένα με λένε Ελένη. Με τον Δημήτρη παίζουμε μαζί, αλλά μερικές φορές μαλώνουμε. Φταίει αυτός γιατί τα θέλει όλα δικά του.

«Πρέπει να μάθετε να μοιράζεστε και να παίζετε αγαπημένοι μαζί», λένε οι μεγάλοι. Κι εγώ αναρωτιέμαι: Για να μοιράζομαι, πρέπει να δώσω τη μισή κούκλα μου στον Δημήτρη;

Ο Δημήτρης είναι ο καλύτερος φίλος της Ελένης. Ζουν, μεγαλώνουν, παίζουν και μαθαίνουν τη ζωή μαζί, βήμα προς βήμα. Κάπου ανάμεσα στα ξέγνοιαστα παιχνίδια και τη διασκέδαση, έρχονται στιγμές που οι φίλοι μαλώνουν. «Φταίει εκείνος», σκέφτεται η Ελένη και συνεχίζει, «τα θέλει όλα δικά του». Στο «Είναι δικό μου!» οι μεγαλύτεροι συμβουλεύουν τους δύο φίλους να παίζουν μονοιασμένοι και οι ίδιοι μαθαίνουν την αξία τού να μοιράζεται κανείς ακόμα και τα πιο αγαπημένα του παιχνίδια.

Μια ιστορία που μοιάζει με παιχνίδι. Οι δύο μικροί πρωταγωνιστές της παίζουν και μαθαίνουν να μοιράζονται.

Απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας από 5 ετών.