ΤΟ ΕΙΜΑΙ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΗΣ XX της Φλερ Γιέγκυ συγκεντρώνει εικοσιμία ιστορίες, διηγήματα, προσωπογραφίες και βιογραφικές συνθέσεις. Στις σελίδες του συναντάμε τον Όλιβερ Σακς, που ζεσταίνεται πάντα και κρατά τα παράθυρα διάπλατα ανοιχτά τον Ιωσήφ Μπρόντσκυ στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη, που βλέπει κάθε τόπο ως Negde, ως «Πουθενά», στα ρωσικά έναν νεκρό αδελφό που εξηγεί στην αδελφή του ότι σφάλλει σχετικά με τους λόγους της αυτοκτονίας του μια γάτα που αφαιρείται τη στιγμή ακριβώς που ετοιμάζεται να πιάσει τη λεία της την Αντζελα ντα Φολίνιο να κατεβαίνει από τον καμβά που την απεικονίζει. Εικοσιένα θραύσματα στα οποία η σιωπή, το κρύο και ο θάνατος, αλλά και τα ζώα, επιστρέφουν τακτικά για να σχηματίσουν έναν κόσμο που ξεφεύγει από τις συμπτώσεις του χρόνου και του τόπου.

Συλλογή ιδιόμορφων, εκλεπτυσμένων και φιλόδοξων κειμένων, το Είμαι ο αδελφός της XX μας βυθίζει στη μοναδική φαντασία της συγγραφέως και επιβεβαιώνει ότι η Φλερ Γιέγκυ είναι μια σημαντική φωνή της σύγχρονης ιταλικής λογοτεχνίας.

Η κοφτή, τηλεγραφική γραφή της δημιουργεί ένα εντυπωσιακό παράδοξο : παρότι απουσιάζει εντελώς κάποιο αφετηριακό σημείο, η μυθοπλασία της προκαλεί βαθιά συγκίνηση. Όπως σχολίασε η April Bernard στο Newsday, «αποτελεί αίνιγμα το πώς γίνεται να είναι ένα έργο τόσο ψυχρό και τόσο παθιασμένο ταυτόχρονα· κι όμως, η παγωμένη / καυτή ποιότητά του είναι μόνο ένα από τα χαρακτηριστικά του».

Εδώ, στις ιστορίες της πρόσφατης συλλογής της, πρωταγωνιστούν διάσημοι συγγραφείς (Ίταλο Καλβίνο, Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν, Ιωσήφ Μπρόντσκυ , Όλιβερ Σακς), βαρόνες, οραματιστές του 13ου αιώνα, αλλά και βασανισμένα αδέλφια που μεγάλωσαν σε ελβετικά οικοτροφεία για τις ελίτ. Η Γιέγκυ με κάποιον τρόπο καταφέρνει να κυριαρχήσει ολοκληρωτικά στο μυαλό μας. Οι γοτθικοί κόσμοι της σφύζουν από βουβή βία - και γι’ αυτό είναι ανεξίτηλοι.