Η ΖΩΗ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΡΕΝΑΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

Στο πνεύμα αλλαγής και έντονης αντιπαράθεσης που εκφράστηκε στη Μεταπολίτευση ως ρήξεις με την παράδοση, τον κανόνα, αλλά και με τις καλλιτεχνικές πρακτικές προηγούμενων ετών ή γενεών, η Ρένα Παπασπύρου πρότεινε μια ριζικά διαφορετική και αμιγώς εννοιολογική προσέγγιση του αστικού τοπίου, η οποία αποκλίνει σημαντικά από τους τρόπους απεικόνισης που επικράτησαν μεταπολεμικά.

Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να αναδείξει τους ευρετικούς κώδικες της Παπασπύρου διερευνώντας τις βασικές τυπολογίες που εντοπίζονται στο έργο της και λειτουργούν ως οργανωτικές αρχές. Η ενδελεχής μελέτη συγκεκριμένων έργων αποκαλύπτει τον μηχανισμό σκέψης της καλλιτέχνιδας. Μέσα από τη δημιουργική αναγνώριση των μικροστοιχείων της δομής της ύλης και τη σύλληψη της επιφάνειας ως φορέα καταστάσεων, η Ρένα Παπασπύρου προσέδωσε μια διαφορετική νοηματοδότηση στη σύγχρονη αστική εμπειρία, παράγοντας ένα έργο πολύπλευρο, ιδιοσυγκρασιακό, αενάως επίκαιρο και αφήνοντας το δικό της ίχνος στο μωσαϊκό της σύγχρονης ευρωπαϊκής τέχνης.

Η έκδοση συμπληρώνεται από αναλυτική εργοβιογραφία της καλλιτέχνιδας, που περιλαμβάνει όλες τις ατομικές εκθέσεις που πραγματοποίησε και τις ομαδικές που συμμετείχε. Εδώ έχουν ενσωματωθεί πληροφορίες που ο συγγραφέας έχει αποσπάσει από τις πολυάριθμες συνεντεύξεις του με την Παπασπύρου.