Σε μια εποχή αναγκαστικής μοναξιάς που η επαφή με τον άλλον έχει πολύ μεγάλο κόστος ή είναι ανέφικτη στην καθημερινή πράξη, η μεταβίβαση βαρύτερων ψυχικών φορτίων μέσω της γραφής έχει αποδειχθεί πολύ ιαματική. Γράφουμε για να θεραπευτούμε! Ταυτόχρονα διαβάζουμε για να θεραπευτούμε.

Το βιβλίο σαν σώμα, είναι ο πλέον χειροπιαστός τόπος κατάθεσης όλης της άυλης οδύνης της ανθρώπινης ύπαρξης. Η ανάγνωσή του, την κατάλληλη στιγμή, μπορεί να θεραπεύσει τον αναγνώστη ενεργοποιώντας μια ξεχασμένη ιδιότητα του ανθρώπου που ονομάζεται συμπάθεια.