Στο παρόν σύγγραμμα παρουσιάζονται οι κύριες ομάδες δομικών και διακοσμητικών υλικών από τις οποίες ο μελετητής μπορεί ν’ αντλήσει τα υλικά που θα χρησιμοποιήσει στις κατασκευές του. Ο βασικός στόχος είναι ν’ αναπτυχθούν τρόποι προσέγγισης στη διαδικασία επιλογών υλικών που αφορούν τις ιδιότητες, τη συμπεριφορά, την αντοχή, την επεξεργασία, τη συνάφεια, τη διάρκεια και τη φιλικότητά τους σε σχέση με τον άνθρωπο και το περιβάλλον, πάντα σε συνάρτηση με την επίδραση εξωγενών παραγόντων και απαιτήσεων που επηρεάζουν τον σχεδιασμό, την υλοποίηση και τη διάρκεια του έργου. Οι νέες συνθήκες διαμορφώνονται με βάση τις εξελίξεις των ψηφιακών τεχνολογιών οι οποίες τοποθετούν πλέον τον σχεδιαστή στο επίκεντρο της κατασκευαστικής διαδικασίας. Αυτό το γεγονός συνεπάγεται την ανάγκη να συγκροτηθούν βάσεις δεδομένων που να υποστηρίζουν τη χρήση των πληροφοριών για τα υλικά και τα κατασκευαστικά συστήματα σε σχέση με τις νέες διαδικασίες σχεδιασμού και υλοποίησης. Ακόμη, φανερώνει την ανάγκη να μετασχηματιστεί σε μεγάλη κλίμακα η παραγωγή προσαρμοσμένων ή εξατομικευμένων προϊόντων τα οποία δια της κατασκευαστικής διαδικασίας να διαθέτουν δυνατότητες αναβάθμισης, ώστε ν’ ανταποκρίνονται σε πολλαπλή χρηστικότητα.

Ο τρόπος με τον οποίο ο σχεδιαστής επιλέγει τα κατάλληλα κατά περίπτωση υλικά και κατασκευαστικά συστήματα για να εκφράσει τη λειτουργική και αισθητική θεώρηση και τις επιδιώξεις του αναδεικνύει την αξία της ύλης στην πραγμάτωση του έργου του. Σ’ αυτήν την πορεία, η κατανόηση των βασικών χαρακτηριστικών των υλικών και των κατασκευαστικών συστημάτων αποτελεί μια ουσιαστική κατάκτηση σε θεωρητικό -τουλάχιστον- επίπεδο και το πρώτο βήμα για την εύστοχη επιλογή τους. Η ορθή εφαρμογή τους, στη συνέχεια, δεν είναι παρά προϊόν εμπειρίας και διαρκούς ενημέρωσης.