Το παρόν έργο αποτελεί ένα εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο εξοικείωσης με τις πρόσφατες εξελίξεις στο δίκαιο της ενέργειας, το οποίο αποτελεί έναν κατεξοχήν διεπιστημονικό τομέα της οικονομίας, της γεωπολιτικής, του δικαίου και των διεθνών σχέσεων, αλλά και ένα πεδίο συγκρούσεων και διαγκωνισμών σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Το παρόν έργο φιλοδοξεί να φωτίσει όλες τις θεσμικές και γεωπολιτικές ενεργειακές ανακατατάξεις, μέσα από την έρευνα και την αποτύπωση όλων των πρόσφατων εξελίξεων στο δίκαιο της ενέργειας υπό το πρίσμα της κατανομής ισχύος μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ. Ειδικότερα, παρουσιάζονται αναλυτικά οι βασικές αρχές και οι πρόσφατες θεσμικές πρωτοβουλίες της ΕΕ για την εσωτερική αγορά ενέργειας, οι διατάξεις για την ενεργειακή ασφάλεια, την έρευνα και εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων, την πράσινη μετάβαση και την απανθρακοποίηση του ενεργειακού συστήματος. Μέσα από τη μελέτη των θεσμών ερευνάται η σχέση ενέργειας και γεωπολιτικής, με έμφαση στη Ανατολική Μεσόγειο, μια περιοχή «ειδικού ενεργειακού βάρους» για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κράτη-παραγωγοί ενέργειας, όπως αναδεικνύεται στο έργο, χρησιμοποιούν την ισχύ που απορρέει από τους ενεργειακούς τους πόρους προς επίτευξη γεωπολιτικών στόχων, πυροδοτώντας νέες γεωπολιτικές εξελίξεις, οι οποίες επηρεάζουν τη διαμόρφωση δικαίου.

Η συγγραφέας ξεκινώντας απ’ τη θεσμοθέτηση των κανόνων δικαίου, καταλήγει ότι το δίκαιο μπορεί να προσπορίσει ισχύ στα κράτη που νέμονται τους ενεργειακούς πόρους, αλλά και αυτά, με «όπλο» τη γεωπολιτική ισχύ που σωρεύουν, διαμορφώνουν το Δίκαιο και επηρεάζουν τις γεωπολιτικές εξελίξεις.