Η εξέλιξη της πνευματικής πορείας του Κ. Θ. Δημαρά (1904-1992) δεν υπήρξε ευθύγραμμη, αλλά χαρακτηρίστηκε από σημαντικές ιδεολογικές μετατοπίσεις και αλλαγές ερευνητικού προσανατολισμού. Οι έξι μελέτες που απαρτίζουν το βιβλίο επιχειρούν να ανασυνθέσουν μερικές από τις κοσμοθεωρητικές και αισθητικές αντιλήψεις του Δημαρά την περίοδο του Μεσοπολέμου και να τις εντάξουν στα πνευματικά, γαλλικά κυρίως, συμφραζόμενα της εποχής, με σκοπό την καλύτερη κατανόηση των πρώτων σταδίων της διανοητικής του συγκρότησης.

Το βιβλίο διερευνά ακόμα τόσο τις μεταβολές που συνέβησαν στη σκέψη του Δημαρά, ιδιαίτερα το πέρασμα από την κριτική του νεωτερικού πολιτισμού στην αποδοχή του, όσο και τα στοιχεία της συνέχειας που εντοπίζονται, παρά τις τομές, ανάμεσα στο νεανικό και το μεταγενέστερο έργο του.