Είκοσι μήνες ασταμάτητης ενασχόλησης. Με αδιανόητη ανυπομονησία για το τελικό αποτέλεσμα. Με απερίγραπτη ευγνωμοσύνη για όλους τους τόσο ταλαντούχους ανθρώπους που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή μας για ένα αγαπησιάρικο βιβλίο με σχεδόν 30 κείμενα ανάλυσης για τον πλανήτη David Lynch. Ώσπου, ξάφνου, το όλο εγχείρημα θα αποκτούσε μια απόκοσμη χροιά, σαν διαχείριση ενός απρόσκλητου πένθους. Σε ευχαριστούμε για τις βόλτες στο ανοίκειο πίσω από πορφυρές κουρτίνες. Για τις ανατριχιαστικές μελωδίες χωρίς μπάντα στο κλαμπ της σιωπής. Για τα φιδίσια σακάκια που συμβολίζουν την προσωπική ελευθερία. Για τα κομμένα αυτιά σε φιλήσυχα παρτέρια που διασαλεύουν κάθε απατηλή ασφάλεια. Για τις κυρίες που κρύβονται στα καλοριφέρ και τα τερατόμορφα βρέφη. Για τους γιγαντόσωμους λαγούς που προκαλούν τα πιο ανεξήγητα ρίγη στη ρουτίνα του καθιστικού. Για τις υπνωτιστικές κίτρινες γραμμές των νυχτερινών διαδρομών σε μια ατελείωτη λεωφόρο προς το πουθενά. Για τις έναστρες νύχτες που σκεπάζουν στοργικά την απέραντη ευθεία. Mr. Lynch, εμείς θα τα ξαναπούμε σίγουρα, δεν χωρά καμία αμφιβολία. Ίσως σε 25 χρόνια. Ίσως στα όνειρα. Ίσως στα αστέρια.