Τόπος, Αθήνα. Χρόνος, 2003. Ένας πενηντάρης, πρώην επαναστάτης και νυν επιτυχημένος σύμβουλος υπουργού, στη μέγκενη της υπαρξιακής κρίσης. Η παραμελημένη Ιταλίδα σύζυγος. Η καλλίγραμμη ερωμένη. Ο αποξενωμένος έφηβος γιος. Το παιχνίδι των διαψεύσεων. Οι ερωτικές ταυρομαχίες.
Οι θαμμένες προσδοκίες και γιατί ένα ποίημα γίνεται στοίχημα ζωής.
Ένα διορατικό μυθιστόρημα για μια κοινωνία που οδεύει στην αναπόφευκτη κατάρρευση.

O ήρωας, προσπαθώντας να δαμάσει τα πολιτικά του οράματα, την καθημερινότητά του, τη σεξουαλική ορμή του και τελικά τις λέξεις, όλο και πλησιάζει την αλήθεια... Αλλά η ζωή όλο και θα τη διαψεύδει. Η Έρση Σωτηροπούλου γνωρίζει το σκηνικό από πρώτο χέρι: αν η αλήθεια είναι μια ερμηνεία της πραγματικότητας, τότε φθάνουμε σ’ αυτήν μέσα από αλλεπάλληλες διαψεύσεις. - Μικέλα Χαρτουλάρη

Με ευρηματική πρόζα, τραγική χωρίς να παραμελεί την κωμική και γκροτέσκα πλευρά των πραγμάτων, το Δαμάζοντας το κτήνος αναλύει τη συμπεριφορά μιας ελίτ, ενώ ταυτόχρονα εξερευνά βαθύτερα ηθικά ερωτήματα. Διαβάζεται απνευστί. - France Culture

Η συγγραφέας δεν κρίνει τους χαρακτήρες της: ούτε τον Aρη, τον παραγκωνισμένο πολιτικό και ποιητή που παλεύει με τις λέξεις ούτε την Κάρλα, την τελειομανή σύζυγο ούτε τον «Κανίβαλο», τον κάπως χαμένο γιο που βρίσκει καταφύγιο στη γιαγιά του, θαυμάστρια του σίριαλ «Ατίθασα νιάτα» ούτε τoν Σπίθα τον εξεγερμένο φίλο του «Κανίβαλου» που φοράει πάντα ένα κόκκινο σκουφί. Τους αφήνει να αναμετρηθούν με τις κρυφές ιστορίες τους, τις αγωνίες και την οργή τους. Και ξετυλίγει το νήμα της ζωής τους, το οποίο νιώθουμε ότι είναι καταδικασμένο να σπάσει. - Le Nouvel Observateur