Bororo είναι μια πρωτόγονη φυλή της Βραζιλίας που ζει στον Αμαζόνιο, σε συνθήκες λίθινης εποχής. Οι επιστήμονες συχνά αναφέρονται σ’ αυτήν έκπληκτοι από την πολύπλοκη απλότητα ενός τρόπου ζωής βγαλμένου από τα έγκατα του χρόνου και της ζούγκλας. Bororo είναι δύο ταξίδια με τρένο, ένα με βαπόρι στις Κυκλάδες, ένας χωρισμός, ένα πανηγύρι, ένα πάρτι σε κήπο, δύο μεθύσια, ένα όνειρο, πολλά τηλέφωνα, ένα αποκλειστικό ρεπορτάζ, τα επίσημα εγκαίνια ενός κυβερνητικού έργου, μια συλλογή αναπτήρων, ένα Νόμπελ Οικονομίας, μια εκλεκτή λαϊκή ορχήστρα. Bororo είναι μια βδομάδα από τη ζωή του Λάμπρου, του Διονύση, του Σταύρου και του Αγγελου. Είναι η ιστορία τεσσάρων τύπων που δεν προσπαθούν να ξεχωρίσουν, να συμμορφωθούν, να γίνουν αρεστοί. Απλώς επιβιώνουν, ο ένας για τον άλλο και για όσους είναι σαν κι αυτούς. Δεν είναι τιμωροί, «απαστράπτουσα», «φωτισμένη» νεολαία. Είναι τέσσερις φοβισμένοι Bororο, που προσπαθούν απλώς να υπάρξουν χωρίς να εκπολιτιστούν. Αλλά Bororo μπορεί να είναι κι αυτό που δε φαίνεται κι αυτό που δε λέγεται. Μόνο ακούγεται, σαν μια ασταμάτητη «πλάκα», έξω από όρια και κανόνες.