ΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

Το κύριο ερώτημα στο πρώτο μέρος αυτού του μικρού βιβλίου είναι αν ο βιαστής γεννιέται ή γίνεται. Μία μερίδα εξελικτικών βιολόγων διατείνεται ότι ο βιασμός είναι προϊόν της βιολογικής εξέλιξης και έχει προσαρμοστική αξία. ?ηλαδή ότι ο βιαστής γεννιέται. Ποια τα επιχειρήματα και πόσο στέκουν; Η Κοινωνιολογία υποστηρίζει τo αντίθετo: ο βιαστής γίνεται. Είναι προϊόν μιας κοινωνίας που εκπαιδεύει και εθίζει τα άτομα στη βίαιη και εκμεταλλευτική συμπεριφορά, έστω και αν τα συμβουλεύει -και ενίοτε τα τιμωρεί- για το αντίθετο.

Ευτυχώς, υπάρχει και η ετυμηγορία της Εθνολογίας και της Ανθρωπολογίας, που υποδεικνύουν ότι υπήρξαν κοινωνίες στις οποίες ο βιασμός ήταν από σπάνιος έως ανύπαρκτος. Αξίζει να τις εξετάσουμε. Αφού υπήρξαν, ποιος ξέρει, μπορεί και να υπάρξουν ξανά.

Στο δεύτερο μέρος θα ασχοληθούμε με το αντίθετο του βιασμού. Συνήθως το ονομάζουμε συναίνεση. Ωστόσο, συναινώ σημαίνει αποδέχομαι, ανέχομαι ή συμβιβάζομαι μετά από εξέταση των επιχειρημάτων. Ο έρωτας όμως δεν είναι τόσο ορθολογικός, και αν γίνει, δεν είναι έρωτας αλλά κοινωνική σύμβαση και συζυγικό καθήκον. Γι’ αυτό θα προτιμηθεί ο περιφραστικός όρος αυθόρμητη και αμοιβαία ερωτική επιθυμία. Επειδή περιγράφει καλύτερα την τρέλα του έρωτα.

Θα δούμε λοιπόν τι λέει η Βιολογία για την προέλευση αυτού του πανάρχαιου ανθρώπινου χαρακτήρα. Θα δούμε τι είναι αυτό που το λένε αγάπη. Και ευτυχώς, σε αυτό το θέμα, η Βιολογία δεν τα ανάγει όλα στη δαρβινική επικράτηση του ισχυρότερου.