Στην αρχή της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα, τα ουράνια σώματα, που συμβολίζουν τους προάγγελους του ανθρώπινου πεπρωμένου, σχηματίζουν μεταξύ τους αντιθέσεις από τα ισημεριακά και τα ηλιοστασιακά σημεία του ζωδιακού κύκλου που έχουν καταλάβει. Λες και υπακούν σε κάποια μυητική όρχηση, σε ένα τελετουργικό κάλεσμα.
Αν και βρισκόμαστε σε κομβικό σημείο του χρόνου, ο κόσμος δεν πρόκειται να καταστραφεί.
Όταν όμως λήξει η παρούσα παγκόσμια κρίση, που έχει πολλαπλές πολιτικές, οικονομικές και κοινωνιολογικές συνιστώσες, τίποτα πια δε θα είναι το ίδιο.
