Κατά την πραγματοποίηση της έρευνας για την περφόρμανς στην Ελλάδα θεωρήθηκε απαραίτητη η διεύρυνση του ορισμού του μέσου, ώστε αυτός να ανταποκρίνεται στην τοπική παραγωγή, χωρίς να περιορίζεται από τις "καθαρολογικές" τάσεις της καθιερωμένης -κατά τα δυτικά πρότυπα- έρευνας. Ως αποτέλεσμα, η περφόρμανς αναγνωρίζεται εδώ ως μια εικαστική παράσταση, με ή χωρίς σενάριο, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει στοιχεία του τυχαίου και του αυθόρμητου ή να είναι προσεκτικά σχεδιασμένη και ενορχηστρωμένη, και είτε να πλαισιώνεται είτε όχι από τη συμμετοχή του κοινού. Η περφόρμανς μπορεί να είναι ζωντανή ή να μεταφέρεται στον θεατή μέσω της καταγραφής της με οπτικά ή ηχητικά μέσα. Μπορεί να περιλαμβάνει αντικείμενα άλλης χρήσης, αντικείμενα που κατασκευάστηκαν ειδικά από τον/την καλλιτέχνη, σκηνικά Στο ΑΘΗΝΑ-ΔΕΛΧΙ-ΑΘΗΝΑ, το πρώτο μυθιστόρημα της διηγηματογράφου και θεατρικής συγγραφέως Έλενας Πέγκα, η αφήγηση ακολουθεί τρία πρόσωπα που κάνουν μαζί ένα σύντομο ταξίδι στη βόρεια Ινδία, ξεκινώντας από την Αθήνα και επιστρέφοντας σε αυτή. Ταυτόχρονα όμως συμβαίνει και ένα παράλληλο, διπλό ταξίδι, στη ζωή της κεντρικής αφηγήτριας, της Ελληνίδας που ταξιδεύει. Πρόσωπα, εικόνες και μέρη που συναντά θέτουν ερωτήματα γύρω από την ταυτότητά της, τη σχέση της με τη Δύση και την Ανατολή. Είναι το παρελθόν της προσωπικό ή συλλογικό; Τι προσέχει καθώς ταξιδεύει, όποιος και αν είναι ο λόγος της μετακίνησής της; Ποια πράγματα αναγνωρίζει ως οικεία; Φέρει το σπίτι της και το παρελθόν μαζί της; Της έδωσε το ταξίδι την αίσθηση ελευθερίας που αναζητά; Με αισθησιασμό και πυκνότητα, με στιγμές που ο λόγος εκτινάσσεται, η συγγραφέας μάς συστήνει έναν κόσμο ρευστό αλλά και ανθεκτικό, γεμάτο ανθρώπους που μετακινούνται σε μια γεωγραφία που φαντασιακά ολοένα διευρύνεται.

Το γράψιμο του βιβλίου ξεκίνησε αμέσως έπειτα από ένα ταξίδι στην Ινδία. Το ταξίδι κράτησε δέκα μέρες, αλλά ήταν τόσο αποκαλυπτικό για τη συγγραφέα που εκείνη παρέμεινε σε αυτό, γράφοντας για τις επόμενες χίλιες μέρες.