Ο φημισμένος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Αριστοτέλης άρχισε το συγγραφικό του έργο, όταν η ελληνική φιλοσοφία μετρούσε ήδη πάνω από 200 χρόνια ζωής. Αυτή τη χρονική περίοδο οι Προσωκρατικοί προσπάθησαν να εξηγήσουν τη σύσταση του κόσμου αναζητώντας στη φύση το υλικό από το οποίο προήλθαν όλα. Αυτό το υλικό ήταν για ορισμένους το νερό, για άλλους το χώμα, για κάποιους η φωτιά και για ορισμένους ο αέρας. Τελικά ο Δημόκριτος ήταν αυτός που ανακάλυψε το άτομο. Από την άλλη, οι σοφιστές μελέτησαν τον ίδιο τον άνθρωπο και τις πνευματικές του επιδόσεις, γεγονός που ώθησε το Σωκράτη να ασχοληθεί με τους νόμους που διέπουν το ανθρώπινο πνεύμα, και να ορίσει με έννοιες όλα τα πράγματα. Ακολούθησε ο μαθητής του, ο Πλάτωνας, που κατέληξε στις ιδέες και θεώρησε τα πάντα απομιμήσεις τους. Στην πορεία ο Αριστοτέλης, στηρίχθηκε στα επιτεύγματα της ελληνικής φιλοσοφίας και διαμόρφωσε τη φιλοσοφία του σε επιστήμη των εννοιών.