Μια δυνατή ιστορία ερωτικού πάθους και αγάπης, που κατάφερε, σε μια εποχή που ο κόσμος συγκλονιζόταν από πολέμους, προσφυγιά και Κατοχή, να επιβιώσει και να φτιάξει το δικό της θαύμα. Ο Αλέξανδρος κι η Μαγδαληνή, έσμιξαν κι ερωτεύτηκαν, πριν ακόμα γνωριστούν. Εκείνος, μεγαλογιατρός της Αθήνας με δική του οικογένεια κι εκείνη, πρόσφυγας απ την Μικρά Ασία, με τρία μικρά παιδιά. Αγαπήθηκαν δυνατά, έζησαν έναν έρωτα-πόλεμο κι έκαναν μαζί μια μακρά διαδρομή, φορτωμένη μάχες, ελπίδες κι αποχαιρετισμούς.

Το γέλιο και τα δάκρυα, ο έρωτας, η οργή κι ο θάνατος είναι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές και, σε δεύτερο πλάνο, τα τραγούδια κι η βροχή φωτίζουν τους ήρωες με την ξεχωριστή τους παρουσία. Η εξιστόρηση αρχίζει το 1926 και τελειώνει το 1987. Σ αυτά τα εξήντα χρόνια, η Μαγδαληνή κι ο Αλέξανδρος έζησαν μαζί έναν χρόνο, σαράντα μέρες και δύο ώρες. «Τα υπόλοιπα τα χάσαμε, δεν τα ζήσαμε», του είπε. «Ναι, αλλά τι ζήσαμε!», της απάντησε αυτός.