«Αξιέπαινες κρίνονται πάντα οι προσπάθειες, όταν άνθρωποι από το χώρο της πολιτικής επιχειρούν να αποτυπώσουν λογοτεχνικά τις σκέψεις τους, τις ιδέες τους, τις πεποιθήσεις τους, τις κοσμοθεωριακές αντιλήψεις και τα βιώματα από τη ζωή τους κατά το παρελθόν και το παρόν - τόλμημα δύσκολο και απαιτητικό. Γίνονται όμως πολυτιμότερες και αποκτούν διαχρονική αξία, όταν οι τολμητίες κινούμενοι από ανιδιοτέλεια δεν έχουν σκοπό να χειραγωγήσουν συνειδήσεις, αλλά να προβάλουν τις υψηλές αξίες της ζωής.

Οι άνθρωποι είχαν πάντοτε ανάγκη από φάρους και οδοδείκτες που να τους προσανατολίζουν σε ασφαλή λιμάνια και φωτεινά μονοπάτια, σε οδούς αρετών, όχι σε “οδούς στραγγαλιάς” όπως συμβαίνει σήμερα με τις σειρήνες της σύγχρονης εποχής που με τη δαιμονιώδη γοητεία τους παρασύρουν τον κόσμο στη σύγχυση και στη πλάνη. Προς αυτήν την κατεύθυνση της ορθής διαφώτισης κινείται ο Σταύρος Παπαδόπουλος, πρώην βουλευτής Δράμας, ο οποίος αντλώντας πλούσιο υλικό από την μακρόχρονη πολιτική πείρα του, τα προσωπικά του βιώματα, τις πλούσιες επιστημονικές και εγκυκλοπαιδικές γνώσεις του αποπειράται να καταγράψει ποιητικά, όπως νιώθει και αφουγκράζεται βαθιά μέσα του τα σύγχρονα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα της πατρίδας μας, τη φτώχεια, τη μιζέρια, την πείνα, τις συμφορές που πλήττουν τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα, την παγερή αδιαφορία, την παθολογική αναλγησία και την ανήκουστη πλεονεξία των ισχυρών οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την πολιτική, κοινωνική ή οικονομική θέση που κατέχουν δε διστάζουν να εξαπατήσουν την πάντα άμοιρο και προδομένο λαό μας και στη συνέχεια να διασπαθίσουν ή να καταφάγουν το δημόσιο χρήμα.»

Από το πρόλογο του βιβλίου