Oι μελέτες, οι οποίες εμπεριέχονται σε αυτό τον τόμο και οι οποίες έχουν γραφεί με αφορμή την εμβληματική Επέτειο των 200 ετών από την Εθνεγερσία του 1821 ναι μεν αναφέρονται, πολλές φορές εν πολλοίς, στα μεγάλα γεγονότα πριν και ιδίως μετά την «έκρηξη» της Επανάστασης της 25ης Μαρτίου 1821 στην Αγία Λαύρα. Πλην όμως κύριος στόχος της συγγραφής τους είναι η ανάδειξη των βασικών διδαγμάτων, τα οποία «αναβλύζουν» από το ιστορικό «αναβρυτήριο» των ως άνω γεγονότων, όσον αφορά την ευθύνη που πρέπει, εμείς οι Έλληνες, ν αναλάβουμε ενόψει του μέλλοντος, το οποίο ανοίγεται μπροστά μας και, συνακόλουθα, ενόψει της ανάγκης επιτέλεσης, στο ακέραιο, του Εθνικού μας Χρέους.
Και τούτο διότι η εμπειρία του παρελθόντος, υφ όλες της τις εκφάνσεις, προσδιορίζει, σε μεγάλο βαθμό, και το μέγεθος των ευθυνών μας αυτών καθώς και τους γενικούς άξονες των προτεραιοτήτων, τις oποίες οφείλουμε να υιοθετήσουμε, υπό όρους σύμπνοιας, ενότητας και συνέχειας. Δοθέντος ότι αυτή η εμπειρία μάς διδάσκει, μεταξύ άλλων, πως μόνο «χτίζοντας» δημιουργικώς πάνω στα θετικά του χθες, το Εθνικό μας Οικοδόμημα μπορεί ν αποκτήσει την απαραίτητη θεσμική και πολιτική του «στατικότητα» ως προς τις, ήδη ορατές, προκλήσεις του αύριο.