Η παρούσα μονογραφία απευθύνεται πρωτίστως στους επί το έργον νομικούς επιστήμονες της καθημερινής δικονομικής πράξης, ήτοι Δικαστές, Δικηγόρους και Συμβολαιογράφους, καθώς δίδει άμεσες και πρακτικές απαντήσεις σε πλήθος εριζόμενων ερμηνευτικών ερωτημάτων που δύνανται να ανακύψουν στο πεδίο της αναγκαστικής εκτέλεσης με βάση το νέο δίκαιο του ΚΠολΔ και των λοιπών ειδικών εκτελεστικών δικαίων (ΚΕΔΕ, ΚΙΝΔ, ν.δ. 1923). Απευθύνεται όμως, επιπροσθέτως και ουκ έλαττον, και στους θεωρητικούς του Δικαίου, ακαδημαϊκούς και εν γένει νομικούς ερευνητές οι οποίοι επιθυμούν, ειδικότερα, να εντρυφήσουν σε ακανθώδη και αμφίρρηστα ζητήματα Ερμηνείας και Μεθοδολογίας του καθ΄ όλου Δικαίου καθώς και στη Νομική Διαλεκτική. Στο πλαίσιο αυτό η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, η Λογική του Δικαίου, η θεμελιώδης ερμηνευτική αρχή της σύμφωνης με το Σύνταγμα ερμηνείας του νόμου, η ενότητα της ερμηνείας του Δικαίου, οι λεπτές μεθοδολογικοδικαιικές διαφορές μεταξύ ανάλογης και αναλογικής εφαρμογής των κανόνων του Δικαίου συνιστούν μερικά μόνο από τα διαλαμβανόμενα στην εν θέματι μονογραφία.

Αξιολογούνται διαλεκτικώς διιστάμενες θέσεις και επιχειρήματα, εντοπίζονται αποδεικτικές πλημμέλειες, λογικές αντινομίες, διαλληλίες κλπ., αναπτύσσονται επαγωγικοί δικανικοί συλλογισμοί, ενώ ταυτοχρόνως μείζονες νομοθετικές επιλογές αλλά και κρίσιμα νομολογιακά πορίσματα ελέγχονται ab initio και τίθενται υπό αυστηρή βάσανο επισταμένης νομικολογικής ερεύνης. Τα τοιουτοτρόπως συναγόμενα συμπεράσματα υποβάλλονται περαιτέρω σε κριτική ερμηνευτική θεώρηση και σε προεχόντως τελολογικές σταθμίσεις. Δεν παραλείπεται βεβαίως σε κανένα σημείο η διατύπωση ιδίας θέσεως του συγγραφέως.