Ο Εμμανουήλ Κριαράς, ομότιμος καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και τιμημένος με πολλά μετάλλια και διακρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, δεν χρειάζεται περισσότερες συστάσεις. Οι αγώνες του για την επιβολή της δημοτικής, η συμμετοχή του στην καθιέρωση του μονοτονικού και βέβαια το μνημειώδες Λεξικό της μεσαιωνικής ελληνικής δημώδους γραμματείας τον έχουν καταστήσει μία από τις σημαντικότερες πνευματικές μορφές του τόπου μας. Αυτό που δεν ίσως ευρύτερα γνωστό είναι ότι ο Εμμ. Κριαράς είχε οριστεί από τον ίδιο τον Μ. Τριανταφυλλίδη ως ένα από τα μέλη του πρώτου Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών, και ότι διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του από το 1959 ως το 1968, οπότε η χούντα τον απέλυσε από το Πανεπιστήμιο για τα δημοκρατικά του φρονήματα.

Στο βιβλίο δημοσιεύονται επιστολές λογοτεχνών, επιστημόνων και άλλων λογίων που συντάχτηκαν από το 1924 έως το 2002 και βρίσκονται στο πλούσιο επιστολικό αρχείο του Εμμ. Κριαρά, με σκοπό τη συνδρομή στην έρευνα και στη γνωριμία γενικά με πολύμορφα γεγονότα του παρελθόντος.

Οι επιστολές εμφανίζονται καταταγμένες αλφαβητικά κατά το επώνυμο του επιστολογράφου. Σχολιάζονται επαρκώς, ώστε να παρέχονται στον αναγνώστη βασικές χρονολογικές ή άλλες πληροφορίες για κάθε επιστολογράφο, ακόμη και για πρόσωπα που μνημονεύονται στο κείμενο. Ο τόμος συμπληρώνεται από πλήρη ευρετήρια κατά συγγραφέα, κατά έτος, κατά παραλήπτη και κατά τόπο αποστολής.