Ο τόμος αυτός αποτελείται από δυο κυρίως μέρη: την αλληλογραφία του Γιάννη Κεφαλληνού (1913-1952) και τα κείμενα που συνέγραψε (όλα σχετικά με την Ιστορία της Τέχνης και τη διδασκαλία της Χαρακτικής). Η αλληλογραφία δεν είναι εξαντλητική. Από τα πολυάριθμα γράμματα που πρέπει να έγραψε ο Κεφαλληνός δημοσιεύονται εδώ 142: όλα όσα βρέθηκαν, ύστερα από επίπονες έρευνες, στα χέρια δικών του και φίλων του.

Ο Κεφαλληνός άρχισε τη συγγραφική του εργασία στην Αλεξάνδρεια, κατά το διάστημα της αναγκαστικής παραμονής του εκεί όσο διαρκούσε ο πόλεμος (1914-1918), και ύστερα τη συνέχισε στο Παρίσι, ώσπου διακόπηκε η έκδοση του περιοδικού Γράμματα (1921), του οποίου υπήρξε στενός συνεργάτης.

Η ορθογραφία όλων των κειμένων και η στίξη -συχνά παραπλανητική-συμμορφώθηκαν με την τρέχουσα πρακτική (με τις απαραίτητες φιλολογικές αποκαταστάσεις, που επισημαίνονται επακριβώς). Και τούτο όχι μονάχα για τη διευκόλυνση του αναγνώστη, ούτε γιατί κείμενα που εκτείνονται σε περίπου τέσσερις δεκαετίες δεν μπορούν να υπακούσουν σε κανέναν κανόνα· αλλά κυρίως γιατί έτσι θα έμεναν αναγκαστικά πολλές λανθασμένες γραφές, οφειλόμενες σε άγνοια ή απροσεξία, ή και σε τυπογραφικά αβλεπτήματα στα κείμενα που δημοσιεύτηκαν.

Μια τελευταία επισήμανση για τον αναγνώστη: ο τόμος αυτός των κειμένων και της αλληλογραφίας του καλλιτέχνη, όσο και αν είναι αυτοτελής (γι' αυτό και προτάσσεται σύντομο χρονολόγιο της ζωής του), δεν πρέπει να αποσυσχετιστεί από τη βιογραφία του, όπου ο ενδιαφερόμενος μπορεί να προστρέξει για κάθε λογής πληροφορία.