Έπειτα από μια εφιαλτική Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, η Έμιλι Χόρνμπι καταφεύγει στο σπίτι της γιαγιάς της, αναζητώντας παρηγοριά κι ένα κιλό παγωτό. Αποκοιμιέται για λίγο στον καναπέ και όταν ξυπνάει, βρίσκεται ξανά στο κρεβάτι της, στο σπίτι της - και μαντέψτε... είναι και πάλι η Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Και την επόμενη μέρα; Αλλη μια τραγική Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.

Η Έμιλι έχει παγιδευτεί σε μια εφιαλτική χρονική λούπα, όπου κάθε μέρα βλέπει τον Τζος, το αγόρι της, να την απατά ξανά και ξανά. Και σαν να μην έφτανε αυτό, είναι αδύνατον να ξεφύγει από τον αινιγματικό Νικ: Πέφτει διαρκώς πάνω του -κυριολεκτικά και μεταφορικά- με τους πιο απίθανους τρόπους.

Για πόσες μέρες μπορεί ένα κορίτσι να κάθεται και να βλέπει τη ζωή του να καταρρέει; Και όταν κάτι καλό επιτέλους αρχίζει να βγαίνει μέσα από όλο αυτό το χάος, τι γίνεται όταν το σύμπαν αποφασίσει να σταματήσει τις επαναλήψεις;