Στη Μητέρα μου
που ζει μέσα στις φλέβες μου

Σε ρώτησα αν κουράστηκες
Μου απάντησε Όχι,
των ματιών σου η φωτιά

Τώρα, κοιτάζω κάτι που είναι απλά μια φωτογραφία
προσπαθώ να ξεδιπλώσω τις ρυτίδες του μετώπου σου
να διαβάσω κι εκείνα τα γράμματα
που η πίκρα χαράζει στις άκρες των χειλιών σου

Αγέρωχη μέσα στην πυκνή ομίχλη
έθαψες το αίμα σου
σε ένα μακρινό βουνό
Της Αρκαδίας
Ελένη